هزاران شرکت تنها با یک هدف وجود دارند: جمع آوری و فروش اطلاعات مربوط به هر یک از ما. آن ها چگونه این کار را انجام می دهند؟ چگونه می توان میزان جمع آوری داده ها را محدود کرد؟
دلالان داده پرونده های گسترده ای درباره شما گردآوری می کنند تا در آینده آن ها را به فروش برسانند. آن ها به همه ما علاقه مند هستند - صدها میلیون نفر در سراسر جهان - و بدون کسب اجازه از ما یا پرداخت هیچ گونه هزینه ای، این اطلاعات را جمع آوری می کنند. بیشتر این شرکت ها شناخته شده نیستند و احتمالا شما هیچ ارتباط مستقیمی با آن ها نداشته اید. با این حال، تنها در ایالات متحده حدود هزار شرکت از این نوع وجود دارد و در سطح جهانی این رقم پنج برابر بیشتر است. ارزش این بازار در سال گذشته نزدیک به 300 میلیارد دلار برآورد شده است. مشتریان دلالان داده شامل بانک هایی هستند که سوابق اعتباری را بررسی می کنند، فروشندگانی که به دنبال جذب مشتریان جدید هستند، سازمان های اطلاعاتی و بسیاری از نهادهای دیگر که به داده های دقیق درباره افراد نیاز دارند.
دلالان داده چه اطلاعاتی جمع آوری می کنند و از کجا؟دلالان داده هر آنچه را بتوانند به دست آورند جمع آوری می کنند. معمولا شامل موارد زیر است:
- اطلاعات شخصی: نام و نام خانوادگی، نشانی محل سکونت، تاریخ تولد، شماره تلفن، نشانی ایمیل، شماره های شناسایی (مانند گذرنامه، گواهینامه رانندگی، شماره بیمه اجتماعی و غیره)
- سن، جنسیت، ملیت، وضعیت تاهل و وضعیت مالی، سطح و نوع تحصیلات
- تعداد و نوع حیوانات خانگی
- مدل خودرو و میزان کارکرد آن
- داده های موقعیت جغرافیایی: محل احتمالی کار و زندگی، فروشگاه ها و مراکز تفریحی مورد علاقه
- جزئیات خریدهای آنلاین و آفلاین، عضویت در باشگاه مشتریان فروشگاه ها، برندهای مورد علاقه
- اطلاعات مالی دقیق: میزان اعتبار، تعداد و نوع حساب ها، سپرده ها، سرمایه گذاری ها، وام های مسکن، عادات استفاده از کارت اعتباری، اطلاعات ورشکستگی
- رفتار آنلاین: وب سایت های مورد علاقه، نوع محتوایی که در شبکه های اجتماعی مشاهده می شود، سرگرمی ها، تبلیغات اخیر مشاهده شده و موارد مشابه
- اطلاعات سلامت: از جمله خرید دارو، جستجوی علائم بیماری در اینترنت، داده های به دست آمده از برنامه های تناسب اندام
- عادات، علایق، باورهای سیاسی و مذهبی، رسانه های مورد علاقه
- روابط اجتماعی: اعضای خانواده، همکاران و دوستان
برای تشکیل چنین پرونده های دقیق و گسترده ای، دلالان داده اطلاعات عمومی در دسترس (مانند پروفایل های شبکه های اجتماعی، پایگاه های ثبت کسب و کار، سوابق املاک، آگهی های اینترنتی) را جمع آوری می کنند، از موسسات اعتبارسنجی درخواست داده می نمایند و از یکدیگر داده می خرند. همچنین آن ها اطلاعات را از برنامه های وفاداری مشتریان، تحلیل های فروشندگان دستگاه ها و شرکت های تبلیغات و ردیابی آنلاین - به ویژه آن هایی که در برنامه های موبایلی تبلیغ نمایش می دهند - خریداری می کنند.
تمام این داده ها با استفاده از شناسه های تکرارشونده مانند نشانی ایمیل، شماره تلفن، نام و نشانی یا شماره های شناسایی، با یکدیگر تطبیق داده می شوند تا هر پرونده را کامل تر و دقیق تر کنند.
جمع آوری داده چه مشکلی دارد؟داده هایی که جمع آوری و سپس فروخته می شوند، تاثیر نامرئی اما قابل توجهی بر زندگی شما دارند. چرا درخواست وام شما رد شد؟ یا چرا حق بیمه شما افزایش پیدا کرد؟ چگونه مشاوران املاک شماره تلفن شما را دارند در حالی که تازه دیروز تصمیم به خرید خانه گرفته اید؟ بر اساس تحقیقاتی که توسط کمیته سنای ایالات متحده انجام شده است، برخی از مجموعه داده های دلالان داده به وضوح با هدف سوء استفاده از شرایط دشوار افراد جمع آوری می شوند. نام این مجموعه ها خود گویای هدف آن هاست: "ساکنان مناطق روستایی با درآمد اندک"، "بازنشستگان بی پشتوانه مالی: مجردها" و "آغاز دشوار: والدین جوان تنها". چنین اطلاعاتی اغلب توسط شرکت های وام کوتاه مدت خریداری می شود.
در یک نمونه افراطی در سال 2025، یک قاتل با خرید داده های مربوط به نشانی محل سکونت قربانیان از وب سایت های عمومی دلالان داده، اهداف سیاسی خود را در ایالات متحده شناسایی و ترور کرد.
همان تحقیق سنا نشان می دهد که دلالان داده معمولا در خفا فعالیت می کنند. آن ها بدون ارتباط مستقیم با مصرف کنندگان، داده جمع آوری می کنند، منابع اطلاعاتی خود را پنهان نگه می دارند و به خریداران اجازه نمی دهند افشا کنند فهرست های تماس از کجا به دست آمده است.
همچنین باید توجه داشت که دلالان داده، مانند سایر شرکت ها، در برابر حملات سایبری آسیب پذیر هستند. وقتی آن ها مورد نفوذ قرار می گیرند، داده های جمع آوری شده در اختیار مجرمان سایبری واقعی قرار می گیرد. گستره پیامدهای چنین رخدادهایی را می توان تنها با یک نمونه توضیح داد: سال گذشته هکرها پایگاه داده ای شامل 2.7 میلیارد رکورد را از شرکتی به نام National Public Data سرقت کردند. این داده ها شامل نام کامل، نشانی، تاریخ تولد، شماره تلفن و شماره های بیمه اجتماعی (SSN) بودند. باور بر این است که این نفوذ تقریبا تمامی شهروندان یا ساکنان ایالات متحده دارای شماره SSN را تحت تاثیر قرار داده است.
چالش های حذف داده های شخصیدر حالی که جهان به تدریج قوانینی را برای مجبور کردن دلالان داده به رعایت درخواست های کاربران جهت یافتن و حذف اطلاعات شخصی وضع می کند، اجرای این فرآیند در عمل بسیار دشوار است.
- نبود تمرکز و یکپارچگی: هیچ سامانه مرکزی برای حذف داده ها وجود ندارد. شما باید به طور جداگانه در وب سایت هر دلال داده، اطلاعات خود را جستجو کرده و درخواست حذف ثبت کنید.
- یافتن دلالان داده کار ساده ای نیست. حتی پیدا کردن صفحه مربوط به درخواست حذف در وب سایت آن ها نیز دشوار است. طبق پژوهش اخیر موسسه The Markup، تنها در ایالت کالیفرنیا - که بر اساس قانون CCPA دلالان داده موظف به ثبت نام در سامانه متمرکز و حذف داده ها به درخواست کاربران هستند - از میان 499 دلال داده ثبت شده، 35 مورد دسترسی موتورهای جستجو به صفحات حذف داده خود را مسدود کرده بودند. لینک حذف اطلاعات معمولا در پایین ترین بخش وب سایت یا در بخش های پنهان قرار دارد (در یک مورد، لینک در صفحه پانزدهم سیاست حفظ حریم خصوصی یافت شد).
- فرآیند درخواست حذف اغلب پیچیده و چند مرحله ای است. در برخی موارد، دلالان داده از شما اطلاعات بیشتری می خواهند تا مطمئن شوند که شما همان فرد هستید که درخواست را ارسال کرده است. پژوهش دانشگاه UC Irvine روش های عجیب تایید هویت را گزارش کرده است، مانند درخواست علامت زودیاک (برج تولد) یا مبلغ قسط ماهانه وام خودرو. اگر درخواست به درستی نوشته نشود یا اطلاعات تایید ارائه نگردد، به سادگی نادیده گرفته می شود.
- همان پژوهش نشان داد که از میان 454 درخواست حذف اطلاعات ارسال شده، 195 درخواست (معادل 43 درصد) کاملا نادیده گرفته شده اند.
اجتناب کامل از دیده شدن توسط دلالان داده تقریبا غیرممکن است، اما می توان مقدار داده هایی را که از شما جمع آوری می کنند به حداقل رساند.
